Currying

Rozwijanie funkcji (ang. currying) – operacja w funkcyjnych językach programowania polegająca na przekształceniu funkcji, która pobiera parę argumentów i zwraca wynik ${\displaystyle (f:(P\times Q)\to R)}$ w funkcję, która po pobraniu argumentu zwraca funkcję, która pobiera argument i zwraca wynik ${\displaystyle (g:P\to (Q\to R))}$^[1]. Operacja odwrotna nosi nazwę zwijanie funkcji (ang. uncurrying)^[2].

Podstawą dla tej operacji jest ugruntowanie systemu typów w językach funkcyjnych na rachunku lambda z typami. Taki rachunek na mocy izomorfizmu Curry’ego-Howarda jest równoważny pewnej logice intuicjonistycznej, a zatem operacja ta odpowiada tautologii logiki intuicjonistycznej: ${\displaystyle ((p\land q)\implies r)\iff (p\implies (q\implies r)).}$

Oryginalna nazwa została zaproponowana przez Christophera Stracheya w 1967 roku, jako nawiązanie do nazwiska logika Haskella Curry’ego.